Jest to Scott Ransom 30

Zawieszony na przednich amortyzatorach Fox'a i amortyzatorze tylnim od scotta Equalizer IRV

Cały napęd zbudowany jest na komponętach shimano

Posadzony na ziemi został oponach od Maxxisa High Roller II

Reszta części jest stockowa (czyli orginalna)

Rowery full suspension czyli rowery z pełnym zawieszeniem

Rower full suspension, popularny full, to marzenie większości riderów dla których rower to coś więcej niż środek transportu lub sposób na spędzenie wolnego czasu w weekend. Większość z nas zaczynała swoją przygodę na rowerze MTB - popularnym góralu. Takich rowerów na ścieżkach jest zdecydowana większość ze względu na swoją uniwersalność. Coraz większą popularność zdobywają rowery trekingowe i krossowe. Zwolennicy rowerów górskich często wspominają, że marzą o rowerze full suspension - podkategorii MTB. Skąd to się bierze? Czy warto zrealizować to dość drogie marzenie?

Rowery full - charakterystyka

Rower full suspension to rower posiadający amortyzator z przodu oraz damper z tyłu. Dzięki temu drugiemu konstrukcja ramy jest zupełnie inna niż w "sztywniaku". Rama składa się z głównego trójkąta (przednia część) i wahacza. W zależności od zastosowania roweru full suspension stosuje się różnej długości skok amortyzatorów. Do jazdy XC zaczynamy od ok. 100 mm skoku, przechodząc do bardziej ekstremalnych form kolarstwa rośnie długość skoku amortyzatora (nawet do ok. 200 mm)

Pełne zawieszenie – do czego jest potrzebne?

Pierwsze skojarzenie to komfort. Rzeczywiście, komfort jazdy jest dużo wyższy niż w rowerze hardtail, a więc rowerze z niepełnym zawieszeniem. Według mnie najważniejszym jest dużo lepsza trakcja roweru, przyczepność i lepsze prowadzenie.

Rower full podczas jazdy cały czas pracuje pod użytkownikiem, dzięki czemu koło praktycznie ciągle ma styczność z podłożem. Podczas jazdy po korzeniach na rowerze o sztywnej ramie tylne koło podskakuje, przez co przy braku styczności z podłożem niemożliwym jest np. dohamowanie.

Rowery full posiadają damper, który niweluje nierówności terenu, dzięki czemu koło ma stałą przyczepność. Wielu użytkowników rowerów hardtail twierdzi, że energia z naszych mięśni, która powinna trafiać w pedały marnowana jest na "pompowanie" dampera. Dzięki pracy inżynierów efekt ten został zminimalizowany poprzez zmianę konstrukcji ram, ilość osi obrotu czy nawet konstrukcji dampera (pro pedal system).

Kolarstwo grawitacyjne – czym jest grawitacja rowerowa? Kolarstwo grawitacyjne inaczej określane jest jako MTB (z ang. mountain biking) albo ekstremalne kolarstwo górskie. To rodzaj kolarstwa górskiego, jazda odbywa się na naturalnych ścieżkach lub wcześniej specjalnie przygotowanych trasach. Nazwa tej aktywności nawiązuje do grawitacji, ponieważ to właśnie siła przyciągania ziemskiego umożliwia rozpędzenie się po wymagających trasach górskich.

Miłośnicy kolarstwa górskiego wykonują skoki na rowerze, a następnie lądują. To ciekawa odskocznia od tradycyjnej jazdy rowerowej, która każdego roku przyciąga rzesze zainteresowanych kolarzy – bez względu na to, czy są zawodowcami, czy też amatorami.

Kolarstwo grawitacyjne MTB to na przykład:

dirtjumping

odbywa się na torze z przeszkodami, uczestnicy wykonują różne akrobacje w powietrzu

enduro

ten rodzaj kolarstwa grawitacyjnego łączy w sobie długie podjazdy i trudne zjazdy po surowych, górskich szlakach i ścieżkach

downhill

indywidualny zjazd rowerem po ustalonych wcześniej ścieżkach, które najczęściej mają bardzo duże nachylenie, w wielu miejscach znajdują się wyskoki

freeride

jazda przypomina downhill, ale zawodnicy mają więcej wolności

dual slalom

dwóch zawodników zostaje ustawionych obok siebie, następnie poruszają się po stromym zjeździe

Zanim rozpoczniesz swoją przygodę z kolarstwem grawitacyjnym, wiedz, że pierwszym etapem treningu zawsze powinna być rozgrzewka. Następnie skup się na kształtowaniu dobrych nawyków i przećwicz właściwą pozycję na rowerze. Wielu doświadczonych kolarzy uczy się na własnych błędach lub korzysta z pomocy specjalistów i certyfikowanych instruktorów.

Co to Bike park?

Park rowerowy, częściej nazywany w Polsce bike parkiem – teren do uprawiania sportu, przystosowany dla użytkowników rowerów górskich do uprawiania sportów zjazdowych lub kolarstwa górskiego. Z reguły możliwy jest wybór kilku różnych typów zjazdów. Bike park może udostępniać wyciąg przystosowany do transportu rowerów (np. wyciąg krzesełkowy z uchwytami na rower) – często przy terenach narciarskich; niektóre oferują usługę transferu.

Typy tras spotykane w bike parkach:

downhill

freeride

four cross

slopstyle

single track

pumptrack

flowtrail

Gdzie się znajdują bike parki?

PKL BIKE PARK GÓRA ŻAR

Klasyczna miejscówka, którą chyba każdy z nas odwiedza minimum raz w roku. Jeśli dopiero rozpoczynacie swoją przygodę z bardziej ekstremalnymi odmianami kolarstwa, to przy dolnej stacji kolejki znajdziecie skills park na którym przećwiczycie podstawowe umiejętności. Długa zielona trasa pełna wałków i zakrętów będzie idealna w przypadku mniej doświadczonych zawodników, ale nada się też na rozgrzewkę przed bardziej wymagającymi trasami Air DH i Flow Downhill. Obie te trasy są już raczej nastawione na specjalistów. Bez konkretnej prędkości i odpowiedniego flow, przyjemność z jazdy jest na początku stosunkowo niewielka. Na szczęście, gdy lepiej dobierzemy linie i odblokujemy kilka charakterystycznych transferów, miejscówka staje się bardziej przyjazna, progi bardziej znośne, a rockgardeny i techniczne sekcje – zdecydowanie mniej przerażające.

BIKE PARK KASINA

Bike park w Kasinie ma dwie główne zalety. Po pierwsze jest bardzo blisko Krakowa (około godzina drogi samochodem), a po drugie mamy w nim do dyspozycji sporo tras o różnym poziomie trudności. Można na nich pracować nad powtarzalnością, wytrzymałością i wszystkimi rowerowymi umiejętnościami. Kilka lat temu miejscówka zasłynęła z dość kontrowersyjnej trasy dla skoczków, która na całe szczęście została w ostatnim czasie zmodernizowana i przebudowana. Obecnie w bikeparku mamy do dyspozycji 9 różnych tras, które łączą się ze sobą i przeplatają. Taka charakterystyka miejscówki sprawia, że trudno się na niej nudzić. Gdy mamy dość zjazdu - lecimy na trasę z hopkami, a gdy mamy dość skakania – możemy przykatować techniczne umiejętności na bardziej wymagających trasach.

BIKE PARK SKOLNITY

Naszym zdaniem to właśnie w Skolnitach można pojeździć na najbardziej przyjemnej trasie typu Flow/Air w Polsce. Niebieska linia jest szeroka, bezpieczna, znajdziesz na niej mnóstwo stolików ze "spokojnymi" dobrze wybudowanymi wybiciami i długimi lądowaniami. Jeśli jeszcze nie czujesz się na siłach, by zabrać się za skakanie, to swoje pierwsze zjazdy możesz wykonać na jednym z najłatwiejszych flowtraili w Polsce. Zielona linia charakteryzuje się bardzo spokojnym nachyleniem i zdecydowanie nie sprawi trudności nawet największym amatorom. Długie, bezpieczne proste i szerokie zakręty idealnie nadają się do wypracowania podstawowych umiejętności.

BIKE PARK CZARNA GÓRA

Pisząc "raczej nie dla amatorów", mamy na myśli, że miejscówka zdecydowanie bardziej przypadnie do gustu głodnym hardkorowej naparzanki zjazdowcom, niż osobom, które chcą wyskoczyć na rower na weekend i po prostu dobrze pobawić się na trasach. Nie bez powodu to właśnie w Czarnej Górze organizowane są przecież Mistrzostwa Polski w dyscyplinach takich jak Downhill czy Enduro. Trasy są bardzo kamieniste, pełne technicznych elementów, a łatwiejsze opcje dostępne dla amatorów są w tym przypadku na dalszym planie. Świetne miejsce do przygotowania się na najważniejsze zawody zjazdowe, gorsze do chillowania i luźnego skakania po wygładzonych ścieżkach.

PKL BIKE PARK PALENICA

Bikepark Palenica został stworzony z myślą o bardziej doświadczonych riderach. Nie znajdziesz w nim zielonej trasy dla początkujących, ale jeśli chcesz się wyszaleć na kozackiej trasie zjazdowej w oldschoolowym stylu, to koniecznie odwiedź tę miejscówkę. To miejsce dla osób, które lubią szybką jazdę po typowo zjazdowych trasach pełnych korzeni, kamieni i drewnianych skoczni. Trasy na Palenicy przypadną do gustu każdemu, kto pamięta początki zjazdu w Polsce i jest bez pamięci zakochany w trasach, na których organizowano pierwsze zawody downhillowe w kraju. "Zgodnie z tradycją", w niektórych miejscach jest wąsko i trzeba się sztywno trzymać jednej opcji, a w innych trasa się rozszerza i można pokombinować trochę z wyborem linii. To dobre miejsce na pierwszy start w zawodach (oczywiście po wcześniejszych treningach).

BIKE PARK STOŻEK

To od tej miejscówki wszystko się zaczęło. Na stożku organizowano pierwsze w Polsce zawody zjazdowe i legendarne Mistrzostwa Europy, które przyczyniły się do dynamicznego rozwoju kariery Sławka Łukasika. Miejscówka zdecydowanie nie nadaje się dla amatorów, bo najbardziej popularna w ośrodku trasa zjazdowa jest wprost idealnym weryfikatorem umiejętności technicznych dla najlepszych polskich riderów. Miejscówka charakteryzuje się też niezwykłym klimatem. Siedząc na wyciągu ma się wrażenie, jakby czas na Stożku zatrzymał się 20 lat temu. Nie ma zbyt wielu turystów i bardzo rzadko spotyka się osoby, które przyjechały sprawdzić miejscówkę. To raczej spot dla stałych bywalców, którzy wychowali się na trasach zjazdowych w Wiśle i pamiętają czasy świetności polskiego downhillu...

PKL BIKE PARK MOSORNY GROŃ

Mosorny Groń to dość nietypowa miejscówka. Poza samym bike parkiem, który położony jest tuż przy wyciągu, w promieniu kilku kilometrów rozciągają się single enduro o różnym poziomie trudności. Miejscówka jest bardzo zróżnicowana. Bikeparkowe trasy są dość wymagające i strome, ale single nadają się dla początkujących, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę ze zjazdem czy enduro. Dodatkowo w całej Zawoi można znaleźć kilka bardziej dzikich tras stworzonych przez lokalną społeczność. Malownicze ścieżki poprowadzone graniami, techniczne single, które udało się zalegalizować dzięki staraniom lokalnych riderów. Zdecydowanie jest co robić, co zwiedzać i po czym jeździć!